Loading ...இந்திய அரசமைப்புச் சட்டம் நடைமுறைக்கு வந்து 75 ஆண்டுகள் நிறைவுற்றப் பிறகும்
இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்தின் நோக்கம் மற்றும் கூறு 14, 21 மற்றும் 41 ஆகியவற்றுக்கு எதிராக வாய்பிற்கும் வசதிக்கும் ஏற்றார் போல் சமமற்ற பள்ளி முறைமையை அணுமதிக்கும், சமத்துவக் கோட்பாட்டிற்கு எதிராக பாகுபாட்டை ஊக்குவிக்கும் தேசியக் கல்விக் கொள்கை 2020 ஏற்க மாட்டோம்!
கணிணி அறிவியல் வளர்ந்துவிட்ட காலத்தில், செயற்கை நுண்ணறிவு தொழில்நுட்பம் வளர்ந்துள்ளக் காலத்தில் இவற்றுக்கான வாய்ப்புகளை உறுதிப் படுத்தாமல் கூடுதல் மொழியைப் படிக்க வற்புறுத்தி குழந்தைகளை துன்புறுத்தும் மும்மொழிக் கொள்கையை ஏற்க மாட்டோம்!
தொடக்கப் பள்ளிகளில்
கணினி ஆசிரியர் கொடு!
விளையாட்டு ஆசிரியர் கொடு!
நூலகம் – நூலகர் கொடு!
துப்புரவு தொழிலாளர், பாதுகாவலர், அலுவலக ஊழியர்கள் கொடு!
இவற்றை உறுதிசெய்ய
அரசின் முழுப் பொறுப்பிலும் செலவிலும் அனைவருக்கும் சமமான கற்றல் வாய்ப்பை உறுதிசெய்யும் கல்விக் கொள்கை வேண்டும்!
இறையாண்மைக் கொண்ட இந்திய மக்களாகிய நாங்கள் கோருகிறோம்
ஒன்றிய அரசே!
பாகுபாட்டை அடிப்படையாகக் கொண்ட தேசியக் கல்விக் கொள்கை 2020யை திரும்பப் பெறு!
கூட்டாட்சித் தத்துவத்தின் அடிப்படையில் அமைந்த இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்தின் விழுமியங்களின் படி சமமான கற்றல் வாய்ப்பபை உறுதிசெய்யும் கல்விக் கொள்கையை மாநில அரசு உருவாக்கிட வேண்டும்!
கல்வியாளர் பிரின்ஸ் கஜேந்திர பாபு செய்தியாளர் சந்திப்பு
“வறியோர்க்கெல்லாம் கல்வியின் வாடை
வரவிட வில்லைமத குருக்களின் மேடை
நறுக்கத் தொலைந்ததந்தப் பீடை
நாடெல்லாம் பாய்ந்தது கல்வி நீரோடை”
“கல்வித் தரத்தை உயர்த்துவது என்ற பெயரால், அவர்கள் தேர்வுகளை மிகக் கடுமையானவையாக ஆக்குகின்றனர். இதன் மூலம், இதுகாறும் பல்கலைக்கழக வளாகத்தினுள் நுழைய வாய்ப்பு இல்லாத பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினர், அந்த வளாகத்திற்கு வெளியேவே அறவே நிறுத்தப்பட்டு விடுகின்றனர்.”
“மதிப்பெண் ஒன்றையே கொண்டு தகுதியை அளந்துவிட முடியாது. மருத்துவத் தொழிலில் சமூக மதிப்பீடு கொண்டே தகுதியைப் புரிந்து கொள்ள இயலும் – (ப்ரதீப் ஜெயின் வழக்கு)… ஆகவே, தகுதி என்ற சொல்லுக்கு புதிய கோட்பாட்டை உருவாக்க வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக, அதிக மதிப்பெண் பெற்ற ஒருவர் தன் திறன்களை நல்ல காரியங்கள் செய்ய பயன்படுத்தவில்லை என்றால் அவர் அதிக மதிப்பெண்கள் பெற்றார் என்ற காரணத்திற்காகவே அவரை தகுதியானவர் என்று அழைத்துவிட முடியாது. ஒருவர் செய்யும் செயலின் தன்மை மற்றும் பொதுச் சேவையில் அவரின் அர்ப்பணிப்பு ஆகியவற்றையும் தகுதிக்கான அளவுகளாக கொள்ள வேண்டும். இவற்றைப் போட்டித் தேர்வு மூலமாக மதிப்பிட்டுவிட முடியாது.”
“மார்க்கினால் கெட்டிக்காரத்தனம், சோம்பேறித்தனம் கண்டுபிடிக்க முடியாது என்பது மாத்திரமல்லாமல், யோக்கியன், அயோக்கியன், அறிவாளி, மடையன் என்பதையும் கண்டுபிடிக்க முடியாது என்பதை கடுகளவு அறிவு உள்ளவனும் ஒப்புக் கொள்ளக்கூடிய விஷயம் என்பதோடு, இது மாபெரும் அனுபவ முடிவு என்பதையும் வலியுறுத்தி கூறுவேன். …தகுதி, திறமை என்பதற்கு மேலும் மேலும் நிபந்தனைகளை சுமத்திக் கொண்டே இருக்க வேண்டி இருக்குமானால், தகுதி – திறமை என்பது யோக்கியத்தனமானதாக, நாணயமானதாக இருக்க முடியுமா?”
“சமூக முன்னேற்றம் என்பது ஒரு சிலரின் மேன்மையைச் சார்ந்தது அல்ல, மாறாக ஜனநாயகத்தின் வளப்படுத்தலைச் சார்ந்தது. சமூக, அரசியல் மற்றும் தனிநபர் வாழ்க்கையில் சம வாய்ப்பு – வாய்ப்பு இருக்கும்போது மட்டுமே உலகளாவிய சகோதரத்துவத்தை அடைய முடியும்”
